NATUTUWA KAMI kapag may mga gay-themed na naipapalabas para sa Pinoy market.We are not talking of legitimate “gay or LGBT” films na hindi binabalahura ang mga artistang baguhan sa pangakong sisikat din sila pagdating ng panahon kung uumpisahan nila sa mga sampu-samperang mga pelikulang “kabaklaan” na walang wawa na ewan na kung baklaan din lang naman at lalaki sa laki na naghaharutan, nakikipagniig sa isa’t isa ay ang daming mga pasado sa amin na mga pelikulang M2M (men to men) na gawa sa ibang bansa.
The height ng katsipan ang mga gay movies (na ipinapalabas lang sa mga 3rd run theaters) na bukod sa mapanghi na ay iba ang pakay ng mga baklang manonood sa loob.
Kaya I hate the idea calling this “f*****” indie films kuno na waley na waley naman merits ng katinuan, creativity or even sa pagbubuo ng mga gawa nila na mga “sex gay films” with two versions na ang isa for public showing (edited) at ang pangalawa for private and “directors” cut version kung saan doon mo mapapanood ang mga kopya na hindi na ipinadaan sa MTRCB na sa lenguwahe ng industriya ay may ”singit”.
Sa underground “ïndie film” industry na kaliwa’t kanan pa rin ipino-produce na sa halagang below P100 Thousand ay nakakabuo na ang mga people behind those films ng isang pelikula na malamang ay aayawan ng Manunuri ng Pelikulang Pilipino or even ng PMPC.
Have you watched titles like Bodegero 2, Kubli, Mapagbigay, Check-in, Lihim sa Eskinita, Luhod sa Harapan, etc.?
Kilala mo ba sina Dino Rosell, Jocas Ortiz, Arrah Jamilli, Marco Ronquillo, Marc Ken, Renee Lopez, Leer Abella, and Francis Carriasco at marami pang iba?
Sikat sina G.A. Villanueva or Paul S. Cudail sa mundo ng ”pinoy gay indi films”.
Yes, there is an industry ng gay indie films but sorry to say ay below my standard ang mga pelikulang ito para sa panlasa ko.
Reyted K
By RK Villacorta
